Enjoy your meal... Yeah, take care held

Ja hoor, de eerste week zit erop. Weinig meegemaakt, veel geleerd.Geleerd dat Istanbul geen plek isom te wonen wanneer je de taal niet spreekt. Geleerd dat je hier ook gewoon de middelvinger kan krijgenvan kinderen, en dat mayonaise en hagelslag voortaan bovenaan mijn meeneemlijstje staan op het moment dat ik langer dan een week buiten Nederland ben. Goed,laten we bij het 'schoolgedeelte' beginnen

De eerste vijf dagennaar school gingen eigenlijk weer alswat ik gewend was van het HBO.Gewoon lekker rustig aan.Om 10:00 uur vangt de les aan. Een co-piloot van Pegasus Air Linesstart een computerprogramma en via de beamer worden alle systemen op een scherm uitgelegd.Na ongeveereen uurbegint de'leraar' te grinniken(zoals alleen een Turk-kan) en is het tijd voor pauze.By the way,Turkan is de naam van de copiloot dus vandaar. Zoals gezegd, het is nu nog allemaalvrij ontspannen, maar webeseffen onsdat dit allemaal stilte is voor de storm...

Off topic. Voor een aantal mensen van julliedie het wilde weten. Heb ik stewardessen gezien...?'Ja,deze dameswaren in opleiding.' Heb ik foto's...? 'Nee'ZouIK ze aannemen...? 'Zonder twijfel.'

Gisterenzijn we met zessen naar het oude gedeelte van Istanbul geweest. Netjes door het hotel met eenshuttlebusgebracht en opgehaald. We vertrokken om 9 uur en het was een heerlijk zonnige dag. Het is een mooie stad en toch een heleandere wereld dan dat je gewend bent. Een ding blijft op de meeste vakantieplekken hetzelfde. Het zeiken van iedereen om iets bij hen te kopen. Word er niet goed van. 'Kijken, kijken, niet kopen' zijn dan de opmerkingen die je vaak naar je toegeslingerd krijgt. Daarnaast is het onvoorstelbaar dat mijn kop verbrand is bij zon, een beetje wind en 9 graden celcius. Dat belooft nog wat. Hoogtepunt van de dag: Een boottocht over de bosporus. Leuk, maar een bootje... Na 10 minuten had iedereen het gehad en na drie kwartier zat vrijwel iedereen beneden uit de wind. Toenwaren we pas op de helft. Erg Koud!

Mooi was wel dat we ergens gegeten hebben waar ze engels spraken. Super. De meeste Turkenspreken geen of gebrekkigengels Het mooiste is dat een jongen van het restaurant in het hotel bij alles 'enjoy your meal' zegt. Dus als je een drankje krijgt, je weggaat en waarschijnlijk ook wanneer je de weg naar de wc vraagt. Maar goede jongens moet ik zeggen.

Maandag gaat de tweede week beginnen die zal lijken opde eerste week. Iedereen bedankt voor alleinteresse en reacties. Voor foto's kan je het beste nog evende weblogs van de andere jongens bekijken.Otmar,Patrick, Mark en Frans.Tot volgende week!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

jaap

Het begin

Hallo iedereen,

Op dit moment ben ik in Istanbul voor de type rating voor de boeing 737. Het brevet is in mijn bezit, nu nog de opleiding voor het desbetreffende vliegtuig. Vergelijk het met het halen van je rijbewijs en alleen op een brommer mogen rijden. Wil je de baas worden over een Hummer, moet je dokken. Denk maar aan de brandstofprijzen.

Met zessen zijn we gisteren aangekomen bij het hotel. Over twee dagen gaat het allemaal beginnen waarbij de eerste vier weken bestaat uit kennis opdoen. Dan zal het vakantiegevoel van nu hoogstwaarschijnlijk plaatsmaken voor het 'keiharde werken idee'.

Ongeveer zes weken zullen we aan het werk zijn waarbij er hopelijk tijd zal zijn voor een beetje ontspanning. De spa in het hotel zal in ieder geval uitkomst bieden. We hebben het zó slecht.

Eén van de laatste dagen zal ik ECHT vliegen en landen. Wanneer je als passagier achterin zit en een beetje spanning voelt bij de landing, kan je er op rekenen dat de stuurknuppel na mijn beurt een goede reinigingsbeurt nodig heeft.

Dit alles moet er voor zorgen dat ik over een paar maanden in de cockpit zit van een vliegtuig van Lion Air in Indonesie. Weg frikandellen speciaal, welkom nasi goreng!

Iedereen heel erg bedankt voor alle belletjes, berichten en smsjes. Ik probeer alles zo netjes mogelijk bij te houden door het plaatsen van verhalen en foto's.

Love you all